In memoriam Corrie Koolen, “Corrie van Pleunis”.
Talent voor leven.
Vanaf haar jonge jaren tot haar laatste dagen: Corrie is altijd in beweging. Als tiener wint ze menige veldloop. Dankzij haar talent en 200 procent inzet is ze niet te houden. Als eigenzinnig leerlinge verpleegkunde in Roermond stapt ze uitbundig met vriendinnen. Schaterlachen op De Kemp. Met Hub reist ze de wereld rond.
Corrie en Hub nemen hun intrek op Pleunis. Ze toveren het eenvoudige ouderlijk huis om tot een prachtig landgoed.
De beweeglijke, pittige tante ontpopt zich tot spil van de familie. En tot favoriete tante van neven en nichten die altijd bij haar terecht kunnen. Met hun anekdotes en verhalen is een boekwerk te vullen. Vertel: waarom reed zij met die Ford Galaxy vol gekoeld bier naar Pinkpop?
Corrie is altijd hartelijk en gastvrij. Met schitterende feesten. Ook bij haar zestigste verjaardag. Ze heeft vlak daarvoor gehoord dat ze voor de tweede keer kanker heeft. Tegenwerpingen veegt ze resoluut van tafel. “`t Fieёst geit door en wae goan `t der neet euver höbbe.”
Op het werk laat ze niks en niemand onberoerd. In het ziekenhuis, in de ouderenzorg. Na tientallen jaren werken als verpleegkundige, manager en toezichthouder stopt ze. Op haar 65-ste voelt ze zich geroepen om te gaan vaccineren bij de GGD. Ze blijkt het hardlopen niet verleerd: op de parkeerplaats vat ze een vaccinatie-ontloper met een meegegrist inentings-bewijs in de kraag.
Corrie organiseert, regelt en regisseert. En “corrigeert” als iemand onjuistheden vertelt. Met grote stelligheid kan ze feiten opdissen over de meest uiteenlopende onderwerpen. Ook als die niet allemaal kloppen. Als de gesprekspartner zich niet laat overtuigen, is ze daar snel mee klaar.”Ich zèk der niks mieёr euver.”Zelf zit ze meestal niet te wachten op goede raad en adviezen.
Corrie blijft in beweging. Tot de laatste dag. Ze wandelt veel met vrienden. Toegeven dat het einde nadert, is niet haar sterkste kant. Deze krijger is niet gericht op overlijden maar op overleven. Maar hoe ze er ook tegenop ziet, uiteindelijk steekt ze over.
Dit is de tekst van haar gedachtenisprentje dat de familie heeft aangeleverd, waarvoor hartelijk dank.
Veel sterkte met het verwerken van dit verlies.