In memoriam Jan Custers:

Jan werd 86 jaar geleden samen met zijn broer Pierre als tweeling geboren. Ze waren de oudste van in totaal 9 kinderen op boerderij Teunejans aan de Hovesteeg in Nederweert.
Hij mocht studeren op de Mulo en later de Middelbare Landbouwschool, werkte in de medische tak tijdens militaire dienst en vond daarna een baan bij Landbouwbelang Roermond. Als pluimveevoorlichter informeerde en hielp hij pluimveeboeren als er problemen waren met de dieren, het voer of het klimaat in de hokken. Hij trouwde in 1961 met Toos Linders op een koude novemberdag en samen creëerden ze een warm nestje op de Antoniusstraat in Ell. Hier werden dochters Sandra en Margriet geboren. Hij was maar wat trots op zijn drie dames! Jan heeft 60 jaar lang met veel plezier in Ell gewoond. Voordat ze het huis kochten waren ze nog nooit in Ell geweest. Maar ze voelden zich er al gauw thuis. Jan heeft jaren bij RKESV gevoetbald, tot hij na vier knie operaties van de arts moest stoppen. Op dinsdagavonden een uurtje volleyballen en op zondag handboogschieten werden zijn nieuwe hobby’s. Eenmaal met pensioen is hij met veel toewijding jarenlang penningmeester van de seniorenvereniging geweest. En schoffelen op het kerkhof heeft hij ook nog jaren gedaan tot voorkort. Jan stond altijd voor iedereen klaar; voor zijn gezin, voor familie, buren en vrienden. Door zijn oprechte interesse, eerlijkheid, behulpzaamheid maar zeker ook zijn humor werd hij door de mensen om hem heen enorm gewaardeerd. Een lief en mooi mens. Toos en Jan hebben samen ontzettend genoten. Niet in de laatste plaats van de 5 kleinkinderen waar hij zo ontzettend trots op was. Veel passie had hij voor zijn prachtige tuin en moestuin. En natuurlijk werden alle ideetjes van Toos door Jan zelf uitgevoerd. Maar ook de lange, dagelijkse wandelingen in Heijkersbrook, fietstochten door heel Nederland en enkele reisjes naar het buitenland zijn mooie herinneringen. Het liefst samen met familie. Genieten van de vrije tijd, de vrijheid en elkaar.

De afasie en dementie zorgden ervoor dat Jan de laatste jaren flink heeft moeten incasseren. Het was erg verdrietig dat hij zijn gesprekken, verhalen, vragen en antwoorden niet meer kon uiten op de manier zoals hij zo graag deed.
Na de laatste weken vol onrust in zijn lijf, heeft hij eindelijk rust gevonden. En daarvoor zijn we heel dankbaar.

Uw medeleven tijdens het leven van Jan en zijn afscheid was hartverwarmend. Hartelijk dank daarvoor.

Toos, Sandra en Margriet

Wij wensen de familie veel sterkte met dit voor hen zo grote verlies.

Bedankt voor het aanleveren van deze tekst.