Zeldzame Huisdierrassen in de hoofdrol

Op vrijdag 26 mei bezochten de leden van de werkgroep het Landgoed ‘t Heijk. Deze plek bleek een waar paradijsje te zijn! Er waren deze keer 12 mensen die deelnamen. En dat allemaal onder perfecte weersomstandigheden, het zonnetje scheen heerlijk! De wandeling door het Heijkersbroek had een lengte van ongeveer 4 kilometer. De wandeling ging deels langs de visvijver en de Tungelroyse beek. Leuk was dat we jonge meerkoeten zagen zwemmen in het water van de Weerenbroekskoel. Vervolgens kwamen we aan bij het landgoed waar we hartelijk werden ontvangen door Gerrit en Monique Tacken. Daar dronken we eerst een kopje koffie met iets lekkers.

Vervolgens vertelde Gerrit ons het een en ander over zijn hobby’s en werkzaamheden. Zoals bekend is hij jarenlang actief geweest als dierenarts in de praktijk in Ell. Momenteel is hij voorzitter bij de Stichting Zeldzame Huisdierrassen. Daarnaast wordt hij regelmatig door het Ministerie van Buitenlandse Zaken uitgezonden naar ontwikkelingslanden om de veehouderij op een hoger plan te brengen. Recent is hij nog op bezoek geweest in Nepal.

Daarna volgde een korte wandeling over het landgoed. Daarbij vertelde Gerrit over de talloze zeldzame huisdierrassen, die we allemaal konden bekijken. Denk aan het bekende runderras de Lakenvelder, deze zie je altijd in de weilanden lopen als je richting Stramproy gaat. Tijdens onze excursie kwamen ook de Groninger paarden, het Nederlands Landvarken, Zwartbles schapen, Parelhoenders, de ruwharige Hollandse herders en de Lakenvelder kippen aan bod. (zie foto's onder)

Prachtig om deze bijzondere dieren allemaal in levenden lijve te kunnen zien! Het werd duidelijk hoe belangrijk het is om de variatie onder landbouwhuisdieren te behouden en te voorkomen dat oud-Nederlandse rassen uitsterven. Al die dieren zijn immers een onderdeel van ons levend erfgoed.

De groep liep na dit interessante bezoek daarna weer terug richting Ell. En de wandeling kwam langs de klimaatbuffer van het broek. In dat gedeelte van het gebied kun je zien dat de natuurlijke sponswerking van het landschap meer ruimte krijgt. Regenwater wordt bij piekbuien langer vastgehouden, en verdwijnt langzaam in de ondergrond. Hierdoor wordt wateroverlast verminderd, en kan tegelijkertijd de natuurkwaliteit toenemen. Deze sponswerking levert een fraaie omgeving op