Lekker genieten van het najaarszonnetje in de Moeselpeel

De elfde van de elfde gingen we met 14 mensen op pad rondom de Moeselpeel. De meeste van ons kennen het gebied bij naam, en zijn er wel eens langs gefietst maar dat is het wel zo’n beetje. Toch is het gebied een nader kijkje waard. De Moeselpeel is, zoals de naam al aangeeft een, peel, een drassig veengebied. Moesel is een verbastering van het dialectwoord ‘moeëst’ dat moeras betekend. Hoewel het redelijk klein is, zo’n 90 hectare, is het natuurgebied uniek onder de pelen. In tegenstelling tot andere soortgelijke gebieden in onze omgeving heeft de natuur er werkelijk vrij spel omdat de mens er nooit of nauwelijks heeft ingegrepen. Een laatste stukje wildernis op slechts 2,5 kilometer afstand van het centrum van Weert. Vanuit Ell gingen we op de fiets naar Hoeve Lieshout. Daar dronken we eerst een kopje koffie. Vervolgens begon de wandeling naar de hoek van de Breijbaan en de Spechtenbaan. Op dat punt werd de complexe scheiding van waterstromen toegelicht. De Leukerbeek stroomt daar op een natuurlijk slingerende wijze en tal van dieren en planten profiteren hiervan. Bij de herinrichting, in 2014, is rekening gehouden met de natuurgebieden Roeventerpeel, Kootspeel en Roukespeel. Om deze natuurgebieden te behouden is de Leukerbeek om deze gebieden heen geleid. Overtollig natuurwater wordt op een natuurlijke manier van het ene naar het andere natuurgebied geleid. In de Leukerbeek zijn natuurlijke processen mogelijk en de beek is volledig passeer baar voor vissen. De wandeling van zo’n acht kilometer lengte, ging vooral om de Moeselpeel heen. Het middendeel bestaat uit een ontoegankelijk rietmoeras, reden waarom er geen paden door het terrein lopen. De groep bracht toch nog een bezoek aan de Moeselschans, dat ligt in het kerngedeelte van het natuurgebied. De bevolking van het oude Weert kon bij gevaar hierheen vluchten. Het wat hoger gelegen zandig terreindeel van deze schans is in de 17e eeuw aangelegd. De schans is met enige moeite nog herkenbaar. En had, in roerige tijden, dezelfde doelstelling als de bekende Ellerschans. 

Interessant was ook het bezoek aan de groene waterberging en de waterzuivering. De stad Weert heeft soms te maken met overbelasting van het riool en wateroverlast. Bij extreme regenbuien, kan het water worden geborgen in een bergbezinkbak. Deze bak fungeert dan als opvang en overstort. En het water wordt gezuiverd in een enorm rietveld wat als een soort filter werkt. Bijzonder is ook de constructie van een zonnedak met maar liefst 2.500 zonnepanelen. Echt op de toekomst gericht dus. Het laatste gedeelte van de wandeling, ging langs het particuliere landgoed Knapesbert. Er zijn daar zichtassen, lanen, kronkelende paden en poelen te zien. Ook lopen er Lakenvelders, die tot de oudste Hollandse koeienrassen behoren. De weergoden waren ons op deze novembermiddag goed gezind, dus het was weer genieten. Wil je een keertje meedoen aan deze maandelijkse activiteit? Het is op een vrijdagmiddag van 13.00 tot 17.00 uur. De komende keer, op 9 december, gaan we naar De Banen / Sarsven. We maken daar een wandeling van iets meer dan 4 kilometer. We gaan er in principe op de fiets naartoe. Aanmelden kan via seniorenverenigingell.01@gmail.com